مقالات نگهداری کالا

دستور العمل تامين سلامت كار در كارگاه هاي كوچك | اوژن

دستور العمل تامين سلامت كار در كارگاه هاي كوچك

 

دستور العمل تامين سلامت كار در كارگاه هاي كوچك

 

دستور العمل تامين سلامت كار در كارگاه هاي كوچك

سازمان ها مسئولیت سلامتی و ایمنی کلیه ی کارگرانی که در سازمان آن ها مشغول به کار هستند، از کارگران انبار گرفته تا مجموعه اجرائی را دارند. ایمن و سالم نگه داشتن کارکنان مستلزم آگاهی از بهداشت صنعتی است، یعنی علمی که به پیش بینی، شناخت، ارزیابی، ارتباط و کنترل عوامل استرس زای محیط زیست در محیط کار اختصاص داده شده است که ممکن است منجر به آسیب، بیماری، اختلال یا در غیر این صورت در بهزیستی شود.

نکته: درباره انتخاب قفسه انبار مناسب خود بیشتر بدانید.

از آنجا که متخصصان بهداشت صنعتی برای ارزیابی نگرانی های ایمنی و یافتن راه حل برای مشکلات آموزش دیده اند، مهم است که مدیران در تمام سطوح و عملکردها بتوانند به طور موثر با بهداشت کارگران صنعت همکاری و مدیریت کنند. این که شما یک متخصص بهداشت صنعتی در تیم خود دارید و قادر به صحبت با زبان بهداشتیان صنعتی است، می تواند به شما امکان درک عمیق تر از مسائل بالقوه بهداشت و ایمنی را بدهد. علاوه بر این، هنگامی که یک متخصص بهداشت صنعتی در یک دوره تصحیح مسائل واقعی یا احتمالی را توصیه کرده است، شما مسئولیت اطمینان از اجرای آن ها در محل کار را خواهید داشت.

درباره تفاوت ایزی راک  و ایزی راک ریلی  شرکت اوژن بیشتر بدانید.

كليات

تعاريف
ماده 1: از نظر اين آئين نامه كارگاه كوچك به شرح ذيل نامگذاری مي گردد:

كارگاه هاي خويش فرما
كارگاه هاي داراي پروانه بهره برداري از وزارت صنايع با تعداد كارگران 10 نفر و كمتر
كارگاه هاي خانگي
معادن با تعداد كارگران 10 نفر و كمتر
مجتمع هاي كارگري مانند كوره پز خانه ها
كارگاه هاي تحت پوشش مجمع امور صنفي، اتحاديه ها اعم از تحت پوشش هستند و يا قرار خواهند گرفت.
كليه شركت هاي خدماتي و پيمانكاري ارائه دهنده خدمات مختلف در موسسات ،سازمان ها و ساير ارگان هاي دولتي و غير دولتي
كليه واحدهاي خدماتي از قبيل بانك ها، آژانس هاي مسافرتي، دفاتر مركزي كارخانجات ،شركتهاي تعاوني و امثالهم
كليه شركت هاي ساختماني، واحدهاي كشاورزي، آموزشگاه هاي فني- حرفه اي و نيز هنرستان هاي تحت پوشش آموزش و پرورش

درباره تفاوت قفسه پالت راک و  قفسه پالت راک اتوماتیک  شرکت اوژن بیشتر بدانید.

ماده 2: امكانات بهداشتي از نظر اين آئين نامه شامل موارد ذيل مي باشد:

تمهيدات بهداشت حرفه اي مورد نياز براي كنترل يا حذف عوامل زيان آور و شرايط بيماري زاي محيط كار
امكانات مورد نياز جهت تامين تسهيلات بهداشتي مورد نياز (تاسيسات جنبي كارگاه) شامل دستشويي ،توالت و امثالهم مندرج در اين آئين نامه
مراقبتهاي بهداشتي درماني شامل كمكهاي اوليه ،معاينات شغلي

مسئوليت
ماده 3: تامين امكانات بهداشتي مندرج در اين آئين نامه بعهده كارفرما يا مدير عامل كارگاه ها، شركت ها و موسسات موضوع ماده 1 اين آئين نامه به شرح ذيل مي باشد:

كارفرماي واحد خويش فرمايي موظف است علاوه بر تامين خدمات مرتبط با محيط كار، خود را نيز تحت پوشش مراقبت هاي بهداشتي درماني قرار دهد.
مدير عامل يا كارفرماي كارگاه هاي داراي پروانه بهره برداري از وزارت صنايع و معادن، وزارت جهاد كشاورزي، مجمع امور صنفي، اتحاديه ها، و امثالهم و نيز مجتمع هاي كارگري، واحدهاي خدماتي.(موضوع بند 8 ماده 1)، واحدهاي موضوع بند 9 ماده 1 موظفند امكانات بهداشتي در بندهاي ماده 2 را فراهم نمايند.
مديران شركت هاي خدماتي و پيمانكاري ارائه دهنده خدمات مختلف (موضوع بند 7 ماده 1) بايستي در متن قرارداد منعقده فيمابين شركت هاي مذكور و موسسه يا ارگان دولتي و غير دولتي مسئوليت تامين امكانات بهداشتي موضوع ماده 2 در محيط كار و مراقبت هاي بهداشتي درماني را تعيين نمايند.
هيات امناء/نماينده مديران مجتمع هاي كارگري مي تواند امكانات بهداشتي موضوع ماده 2 اين آئين نامه را متناسب با استانداردهاي تعيين شده بصورت مشترك در محل هاي قابل دسترس براي كليه كارگران تامين نمايد اين امر رافع تمهيدات اختصاصي مورد نياز هر يك از واحدهاي مجتمع مذكور نمي باشد.

ماده 4: مسئوليت نظارت بر حسن اجراي اين آئين نامه بعهده بازرسان بهداشت حرفه اي موضوع ماده 100 قانون كار است.

تبصره: اظهار نظر در مواردي از قبيل مطلوب، نامطلوب، مناسب، نامناسب، كافي و ناكافي و … بعهده بازرسين بهداشت حرفه اي است.

درباره تفاوت  قفسه پانل راک و قفسه پانل راک ریلی  و  قفسه پانل راک ریلی اتوماتیک  شرکت اوژن بیشتر بدانید.

تمهيدات بهداشت حرفه اي
(جهت كنترل يا حذف، شرايط و عوامل زيان آور محيط كار)

ماده 5:ساختمان كارگاه بايد متناسب با وضع آب و هواي محل ساخته شده باشد.

ماده 6: ارتفاع كارگاه نبايد از 3 متر كمتر باشد براي هر كارگر در كارگاه بايد حداقل سه متر مربع سطح منظور گردد و سطح اشغال شده بوسيله ماشين آلات يا ابزار و اثاثيه مربوط به كار و فاصله آنها از هم و مسير عبور و مرور وسايل نقليه جزو سطح مزبور محسوب نمي شود.

ماده 7: ديوارها و سقف كارگاه طوري ساخته شود كه از نفوذ عوامل زيان آور از قبيل گرما، سرما ، رطوبت ، صدا و غيره به داخل كارگاه و بالعكس جلوگيري كند.

ماده 8: كف كارگاه بايد همواره ،بدون حفره و شكاف بوده و لغزنده نباشد و در صورت لزوم قابل شستشو باشد و داراي شيب مناسب بطرف كفشوي باشد.

ماده 9: ديوارها بايد صاف ،بدون ترك خوردگي و به رنگ روشن و متناسب باشد.

ماده 10:در كارگاه هايي كه با مواد شيميايي سروكار دارند و يا طبيعت كار طوري است كه باعث الودگي و روغني شدن ديوارها ميشود، ديوارها بايد صاف و قابل شستشو باشد.

تبصره: در كارگاه هاي مشمول اين آئين نامه كه در عرضه، توزيع و فروش مواد غذايي فعاليت مي نمايند. رعايت مفاد اين دستورالعمل رافع اجراي ساير ضوابط بهداشتي اعلام شده از سوي وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي نمي باشد.

ماده 11: در كارگاه بايد به تناسب وسعت محل، نوع كار (دقت كار) و شرايط اقليمي به اندازه كافي درب و پنجره براي ورود نور و هوا موجود مي باشد.

ماده 12: شيشه درب و پنجره بايد بدون شكستگي بوده و هميشه تميز باشد.

ماده 13: درصورت لزوم درب و پنجره ها بايد مجهز به توري بوده و دربها داراي فنر يا درب بند پنوماتيك باشند.

ماده14: انباشتن كالا در جلو پنجره ممنوع مي باشد.

ماده 15: مساحت پنجره بايد متناسب با مساحت كف كارگاه و نوع كار باشد.

ماده 16: در كارگاه بايستي ميزان صدا، ارتعاش، روشنايي(طبيعي و مصنوعي) پرتوهاي يونساز (آلفا ،بتا ،گاما ،ايكس،…..) و غير يونساز (ماوراء بنفش ،مادون قرمز، راديويي، ماكروويو، ميدان هاي مغناطيسي و ميدان هاي الكتريكي پايا منطبق با استاندارد اعلام شده در كتاب “حدود تماس شغلي عوامل بيماري زاي محيط كار ” مصوب وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي متناسب با نوع كار و محل تامين شود.

ماده 17: منابع روشنايي مصنوعي بايد همواره سالم و تميز باشد.

ماده 18: هواي كارگاه هاي بدون آلودگي شيميايي، بايد متناسب با فصل و جمعيت شاغل تهويه گردد.

ماده 19: وسايل سرمايشي و گرمايشي كارگاه بايد ضمن استاندارد بودن، دما و رطوبت محيط كار را مطابق با حد مواجهه مجاز مندرج در كتاب “حدود تماس شغلي عوامل بيماري زاي محيط كار” مصوب وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي تامين نمايد.

ماده 20: در كارگاه هايي كه آلودگي ناشي از كار در هواي كارگاه بايد ضمن استاندارد بودن، دما و رطوبت محيط كار را مطابق با حد مواجهه مجاز مندرج در كتاب ” حدود تماس شغلي عوامل بيماري زاي محيط كار” مصوب وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي تامين نمايد.

ماده 21: كليه كارگاه ها به تناسب كار و توليد خود بايد داراي محل مناسب جهت قفسه بندی انبار مواد اوليه و محصول نهايي باشند.

ماده 22: كارفرمايان مكلف به رعايت و تامين كليه استانداردهاي ارگونومي در ارتباط با چيدمان و مشخصات / ويژگي هاي وسايل، ابزارو ماشين آلات مورد استفاده در فرآيند مي باشند.

ماده23: كليه كارفرمايان يا مديران ارشد واحدهاي موضوع ماده 1 اين آئين نامه موظفند نسبت به آموزش افراد تحت پوشش خود در زمينه بهداشت حرفه اي و بهداشت عمومي مطابق با دستورالعمل آموزشگاه هاي بهداشت حرفه اي كه از طرف وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي ابلاغ مي گردد، اقدام نمايند.

ماده24: مديران آموزشگاه هاي فني-حرفه اي و هنرستان ها موظفند نسبت به آموزش دانش آموزان، هنرورزان و كارآموزان خود مطابق با سرفصل و ضوابط اعلام شده از سوي وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي در زمينه بهداشت حرفه اي اقدام نمايند.

ماده 25: كليه كارگران، كارآموزان و نيز عامل اجرايي كار در كارگاه هاي خويش فرما مكلف به كسب مهارت لازم در بكارگيري تمهيدات و امكانات بهداشتي در محيط كار و استفاده صحيح از آنها مي باشد.

ماده 26: كارفرمايان موظفند وسايل حفاظت فردي متناسب با نوع كار را براي شاغلين خود تامين نمايند و امكانات لازم جهت آموزش نحوه بكارگيري صحيح اين وسايل را براي آنان تامين و براي آنان تامين و بر كاربرد صحيح اين وسايل در طول كار نظارت نمايند.

 

تسهيلات بهداشتي

دستشويي:
ماده27: كليه كارگاه هاي موضوع ماده 1 بايستي حداقل يك دستشويي با رعايت شرايط و ضوابط بهداشتي به قرار ذيل باشند:

محل احداث دستشويي به گونه اي باشد كه براي كليه شاغلين قابل دسترسي باشند.
دستشويي بايد داراي آب گرم و سرد، سيستم دفع فاضلاب، متصل به چاه جاذب و يا شبكه جمع آوري فاضلاب شهري باشند.
كاسه دستشويي بايد به رنگ روشن، صاف، بدون ترك خوردگي و قابل شستشو باشد.
عرض دستشويي حداقل 60 سانتي مترو طول آن 60 سانتي مترباشد.
صابون ترجيحا صابون مايع بايد در تمام اوقات در محل دستشويي وجود داشته باشد.
جهت خشك كردن دست وجود وسيله خشك كن مناسب الزامي است.
دستشويي بايد بطورمرتب شستشو و گندزدايي شود.

آب مصارف آشاميدني و مصارف بهداشتي:
ماده 28: بايد منطبق بر استانداردهاي بهداشتي و مورد تاييد مراجع ذيصلاح باشد.

ماده29: كارگاه هايي كه از شبكه لوله كشي آب شهر استفاده نمي نمايند بايد جهت نمونه برداري و آزمايش هاي لازم براي اطمينان از سالم بودن آب اقدام نمايند، مضافا در اين نوع كارگاه ها، كلرزني بايد به شيوه اي انجام پذيرد كه كلر باقي مانده 8/0-2/0 قسمت در ميليون (ppm) باشد.

ماده30: در كارگاه هايي كه از آب چاه استفاده مي نمايند. ساخت، بهره برداري و لوله كشي آب بايد منطبق بر ضوابط بهداشتي باشد.

ماده 31: در هر كارگاه ترجيحا يك آب سرد كن براي تامين آب آشاميدني كارگران وجود داشته باشد. در كارگاه هايي كه آب سرد كن ندارند وجود يك شير آبخوري الزامي است. شير آبخوري بايد از نوع فوارهاي و داراي سپر محافظ باشد تا آبي كه از دهان كارگر بر مي گردد به آن نرسد و لب كارگر نيز با آن تماس پيدا نكند. آبخوري نبايد در مجاورت توالت، دستشويي و دوش باشد و حتي المقدور نزديك محل كار كارگر باشد.

 

تبصره: كارگاه هاي فاقد شير برداشت آب آشاميدني بهداشتي بايستي داراي مخازن بهداشتي آب بوده و از ليوان انفرادي يا ليوان هاي يكبار مصرف استفاده شود.

ماده 32: كارفرما مكلف است براي كارگراني كه در گرماي زياد به مدت مديدي كار مي كنند با تامين مايعات لازم از جمله دوغ بهداشتي، آب و نمك از دست رفته بدن آنان را جبران نمايد.

 

توالت:
ماده 33: در كارگاه هايي كه تعداد كاركنان آن 3 نفر و كمتر مي باشد و كارگران با 15 دقيقه پياده روي به توالت بهداشتي دسترسي دارند،داشتن توالت در محل كارگاه الزامي نيست.

ماده 34: در كارگاه هايي كه تعداد كاركنان آن بيش از 3 نفر مي باشد وجود حداقل يك توالت بهداشتي در محل كارگاه الزامي مي باشد.

تبصره: در اين نوع كارگاه ها چنانچه كارگر زن مشغول بكار باشد ساخت يك توالت جداگانه براي زنان الزامي است.

ماده 35: در معادن، كارفرما مكلف است با در نظر گرفتن فرايند كار، توالت بهداشتي در نزديكترين قسمت به محل كار را فراهم نمايند.

 

دوش:
ماده 37: در كليه كارگاه هاي موضوع ماده 1 اين آئين نامه چنانچه شاغلين آنها با مواد شيميايي، سموم، آزبست مواد عفونت زا، مواد غذايي و گردو غبار و امثالهم سروكار دارند و نيز براي كارگران نظافتچي و كارگاه هاي زيرزميني مانند معادن حداقل يك دوش آب گرم و سرد در نظر گرفته شود. در ساير كارگاه ها كه داراي آلودگي معمولي مي باشند وجود دوش الزامي است.

تبصره: در اين نوع كارگاه ها در صورتي كه علاوه بر كارگران مرد، كارگران زن نيزمشغول به كار باشند ساخت يك دوش/حمام آب گرم و سرد جداگانه الزامي است.

ماده 38: شرايط و ضوابط بهداشتي دوش به قرار ذيل است:

كف محل دوش ها بايد مقام، قابل شستشو بوده و لغزنده نباشد و داراي شيب كافي به سمت كفشوي باشد.
ديوارها تا سقف كاشي، به رنگ روشن و سقف دوش بايد صاف با رنگ روشن و بدون ترك خوردگي باشد.
مساحت كف محل دوش نبايد از 90 سانتيمتر در 120 سانتيمتركمتر باشد و ارتفاع دوش نبايد از 2 متر كوتاه تر باشد.
دوش بايد بطور مرتب تميز و با مواد مناسب گندزدايي گردد.
محوطه دوش بايد داراي هواكش متناسب با فضاي آن باشد.
دوش بايد مجهز به سطل زباله درب دار و قابل شستشو باشد.
در صورتيكه براي گرم كردن آب از منابع حرارتي غير مركزي استفاده مي شود اين قبيل منابع حرارتي بايد در خارج از محوطه دوش در محل مناسب قرار داده شود.
براي رعايت موازين ايمني ضروري است در داخل دوش از لامپ ايمني با حباب شيشه اي استفاده شود و تمام كليد و پريزهاي برق بايد خارج از محوطه دوش قرار داده شود.
محل دوش بايد داراي محلي مناسب بعنوان رختكن براي تعويض لباس باشند.
شستشوي هر نوع البسه در محل دوش ممنوع است.

در مورد نکات ایمنی در انبارها بیشتر بدانید.

 

قفسه انفرادي نگهداري لوازم و البسه كارگران

 

ماده 39: در كارگاه هاي موضوع ماده 35 اين آئين نامه بايد متناسب با تعداد كارگران، قفسه هاي انفرادي براي تعويض لباس شخصي آنان در نظز گرفته شود.

ماده 40: شرايط و ضوابط بهداشتي قفسه هاي لباس و لوازم شخصي

هر قفسه بايد به گونه اي ساخته شده باشد كه داراي محل نگهداري مجزا براي لباس بيرون، وسايل حفاظت فردي و كفش ايمني باشد. قفسه ها بايد داراي سقف شيبدار، قابل شستشو و داراي كركره ثابت ورود و خروج هوا بوده و قفل داشته باشد.
سطل زباله درب دار قابل شستشو به تعداد كافي در محل نگهداري قفسه ها بايد در نظر گرفته شود.
محل نگهداري قفسه لباس ها و لوازم شخصي بايد بطور منظم پاكيزه و تميز نگهداري شود.

حوله و صابون
ماده41: كارفرماي كارگاه هاي موضوع ماده 37 موظفند به منظور ايجاد تسهيلات جهت استحمام كارگران به مقدار كافي صابون و حوله اختصاصي در اختيار آنان قرار دهد.

ماده 42: گرم كردن، آماده سازي غذا در محل كارگاه هاي موضوع ماده 37 اين آئين نامه ممنوع مي باشد و كارفرما موظف است نسبت به تامين محلي مستقل جهت صرف غذا براي كارگران مطابق با شرايط و ضوابط ذيل اقدام نمايد:

 

وسعت محل غذاخوري و تعداد ميز و صندلي بايد متناسب با تعداد كارگراني باشد كه در يك موقع با يكديگر غذا مي خورند.
سقف محل غذاخوري بايد صاف، بدون ترك خوردگي و برنگ روشن باشد.
ديوارها بايستي مقاوم، صاف، برنگ روشن و قابل شستشو باشد.
كف محل غذا خوري بايد قابل شستشو و داراي شيب مناسب به سمت كفشوي باشد و لغزنده نباشد.
ميزها و صندلي ها بايد از جنس مقاوم، قابل شستشو،بدون ترك خوردگي و درز باشد.
زباله دان درب دار به تعداد كافي و در محل هاي مناسب قرار داده شود.
محل غذاخوري بايد داراي تهويه مناسب و مجهز به وسايل گرمايشي و سرمايشي،متناسب با فصل باشد.
محل غذا خوري بايد داراي روشنايي كافي باشد و منابع روشنايي پاكيزه و تميز نگهداري شود.
در صورت امكان در مسير ورود كاركنان به سالن غذاخوري ،دستشويي مجهز به آب گرم و سرد و صابون و امكانات لازم جهت خشك كردن دست و صورت فراهم گردد.
كارگران كارگاه هاي موضوع ماده 37 اين آئين نامه بايد قبل از ورود به محل غذاخوري لباس كار خود را تعويض نمايند.
درب و پنجره محل غذاخوري مجهز به توري باشدو دربهاي محل غذاخوري مجهز به فنر يا درب بند پنوموماتيك باشند.

موادزائد:
ماده43: زباله و فاضلاب كارگاه هاي موضوع ماده 1 اين آئين نامه بايد طبق ضوابط بهداشتي جمع آوري و ضبط گردد.

ماده 44: جمع آوري و دفع فاضلاب و مواد زايد صنعتي بايد به گونه اي انجام گيرد كه ضمن رعايت كليه استانداردهاي محيط زيستي، سلامت شاغلين در اين گونه تاسيسات مطابق با دستورالعمل سلامت، ايمني و بهداشت عوامل اجرايي مشمول ماده 5 قانون مديريت پسماندها مصوب وزارت بهداشت، درمان وآموزش پزشكي نيز تامين گردد.

 

مراقبتهاي بهداشتي درماني شاغلين/طب كار

ماده 45: مطابق با ماده 92 قانون كار كارفرمايان /مديران ارشد در كارگاه هاي موضوع ماده 1 اين دستورالعمل موظفند مطابق با دستورالعمل مصوب وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي حداقل سالي يكبار امكانات لازم جهت انجام معاينات شغلي شاغلين تحت پوشش خود را فراهم نمايند.

ماده 46: وجود جعبه كمك هاي اوليه با حداقل وسايل مورد نياز كه از طرف وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي اعلام مي گردد و نيز فرد آموزش ديده براي رسيدگي به جراحات مربوط به حوادث ناشي از كار در هر يك از كارگاه هاي موضوع ماده 1 اين دستورالعمل الزامي است.

 

اين آئين نامه مشتمل بر 4 فصل،9مبحث و 46 ماده به استناد بند 2 ماده 1 قانون وظايف و تشكيلات وزارت بهداشت، درمان وآموزش پزشكي و ماده 85 قانون كار تدوين و در تاريخ 13/4/86 به تصويب نهايي وزير بهداشت، درمان و آموزش پزشكي رسيده است و مطابق با مفاد مواد 95،91،85 و تبصره 1 ماده 96 قانون كار اجراي آن در كليه كارگاه هاي مشمول و براي كليه كارفرمايان،كارگران و كارآموزان اين نوع كارگاهها الزامي است.

ضميمه:مستندات قانوني

ماده 85 قانون كار: براي صيانت نيروي انساني و منابع مادي كشور رعايت دستورالعمل هايي كه از طريق شوراي عالي حفاظت فني (جهت تامين حفاظت فني) و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي (جهت جلوگيري از بيماري هاي حرفه اي و تامين بهداشت كار و كارگر و محيط كار) تدوين مي شود براي كليه كارگاه ها، كارفرمايان، كارگران و كارآموزان الزامي است.

 

ماده 95 قانون كار: مسئوليت اجراي مقررات و ضوابط فني و بهداشت كار بر عهده كارفرما، مسئولين واحدهاي موضوع ذكر شده در ماده 85 اين قانون خواهد بود. هر گاه بر اثر عدم رعايت مقررات مذكور ازسوي كارفرمايان يا مسئولين واحد، حادثه اي رخ دهد، شخص كارفرما يا مسئول مذكور از نظر كيفري و حقوقي و نيز مجازات هاي مندرج در اين قانون مسئول است.

 

ماده 3 قانون كار: كارفرما شخصي است حقيقي يا حقوقي كه كارگر به درخواست و به حساب او در مقابل دريافت حق السعي كار مي كند.مديران و مسئولان و به طور عموم كليه كسانيكه عهده دار اداره كارگاه هستند كارفرما محسوب مي شوند و كارفرما مسئول كليه تعهداتي است كه نمايندگان مذكور در قبال كارگربه عهده مي گيرند. در صورتيكه نماينده كارفرما خارج از اختيارات خود تعهد مي نمايد و كارفرما آن را نپذيرد در مقابل كارفرما ضامن است.

 

ماده 4 قانون كار: كارگاه محلي است كه كارگر به درخواست كارفرما يا نماينده او در آنجا كار مي كند، از قبيل موسسات صنعتي، كشاورزي، معدني، ساختماني، ترابري، مسافربري، خدماتي، تجاري،توليدي، اماكن عمومي و امثال آن

 

ماده 100 قانون كار: كليه بازرسان كار و كارشناسان بهداشت حرفه اي، داراي كارت ويژه حسب مورد به امضاء وزير كار و امور اجتماعي يا وزير بهداشت، درمان آموزش پزشكي هستند كه هنگام بازرسي بايد همراه آنها باشد و در صورت تقاضاي مقامات رسمي يا مسئولين كارگاه باشد.

همچنین مقاله انبار مواد ناریه در معادن را مطالعه کنید.

ماده 101 قانون كار: گزارش بازرسان كار و كارشناسان بهداشت كار در موارد مربوط به حدود وظايف و اختياراتشان در حكم گزارش ضابطين دادگستري خواهد بود.

 

ماده 105 قانون كار: هر گاه در حين بازرسي به تشخيص بازرس كار يا كارشناس بهداشت حرفه اي احتمال وقوع حادثه يا بروز خطر در كارگاه داده شود، بازرس كار يا كارشناس بهاشت حرفه اي مكلف هستند مراتب را فورا و كتبا به كارفرما يا نماينده او و نيز رئيس مستقيم خود اطلاع دهند.

 

ماده 175 قانون كار: متخلفان از هر يك از موارد مذكور در موارد78(قسمت اول)80-81-82-92 براي هر مورد تخلف حسب مورد علاوه بر رفع تخلف يا تاديه حقوق كارگر و يا هر دو در مهلتي كه دادگاه با كسب نظر وزارت كار و امور اجتماعي تعيين خواهد كرد به ازاء هر كارگر به ترتيب ذيل محكوم خواهند شد:

براي تا 10 نفر، 30 تا 100 برابر حداقل مزد روزانه يك كارگر
براي تا 100 نفر نسبت به مازاد 10 نفر، 10 تا 30 برابر حداقل مزد روزانه يك كارگر
براي بالاتر از 100 نفر نسبت به مازاد 100 نفر،5 تا 10 بابر حداقل مزد روزانه يك كارگر
در صورت تكرار تخلف، متخلفان مذكور به 1/1 تا1/5 برابر حداكثر جرايم نقدي فوق و يا حبس از 91 روز تا 120 روز محكوم خواهند شد.

 

ماده 176 قانون كار: متخلفان از هر يك از موارد مذكور در موارد 52-61- 75-77-79-83-84و 91 براي هر مورد تخلف حسب مورد علاوه بر رفع تخلف يا تاديه حقوق كارگر يا هر دو در مهلتي كه دادگاه با كسب نظر نماينده وزارت كشور تعيين خواهد كرد،به ازاء هر كارگر به ترتيب ذيل محكوم خواهند شد.

براي 10 نفر، 200 تا 500 برابر حداقل مزد روزانه يك كارگر
براي تا 100 نفر نسبت به مازاد 10 نفر، 20 تا 50 برابر حداقل مزد روزانه يك كارگر
براي بالاتر از 100 نفر نسبت به مازاد 100 نفر، 10 تا 20 برابر حداقل مزد روزانه يك كارگر.
درصورت تكرار تخلف، متخلفان مذكور به حبس از 91 روز تا 180 روز محكوم خواهند شد.

 

ماده 92 قانون كار: كليه واحدهاي موضوع ماده 85 اين قانون كه شاغلين در آنها به اقتضاء نوع كار در معرض بروز بيماري هاي ناشي از كار قرار دارند بايد براي همه افراد مذكور پرونده پزشكي تشكيل دهند و حداقل سالي يكبار توسط مراكز بهداشتي درماني از آنها معاينه و آزمايش هاي لازم را بعمل آورند و نتيجه را در پرونده مربوطه ضبط نمايند.

 

ماده 152 قانون كار: در صورت دوري كارگاه و عدم تكافوي وسيله نقليه عمومي، صاحب كار بايد براي رفت و برگشت كاركنان خود وسيله نقليه مناسب در اختيار آنان قرار دهد.

 

ماده 151 قانون كار: در كارگاه هايي كه براي مدت محدود به منظور انجام كاري معين (راه سازي و مانند آن) دور از مناطق مسكوني ايجاد مي شوند، كارفرمايان موظفند سه وعده غذاي مناسب و ارزان قيمت (صبحانه، نهار و شام) براي كارگران خود فراهم نمايند، كه حداقل يك وعده آن بايد غذاي گرم باشد، در اين قبيل كارگاه ها به اقتضاي فصل، محل و مدت كار، بايد خوابگاه مناسب نيز براي كارگران ايجاد شود.

 

اوژن ، کیمیاگر فضا در دنیای بایگانی اسناد و انبار کالا

اوژن سیستم جهان

منبع: معاونت سلامت، مركز سلامت محيط و كار

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *